4000 Eilanden

3 januari 2011 - Don Deth, Laos

We gaan van Pakse met een Tuk-tuk naar de busstop, waar als het goed is de lijnbus van Pakse naar Don Deth vertrekt.

dit is een ritje van ongeveer 3 uur.

Aangekomen bij de busstop, blijkt dat er geen bus vertrekt naar Don Deth, maar een pick-up.

Da's niet zo erg, maar de pick-up die we moeten hebben zit al barstensvol met mensen en zakken met vermoedelijk rijst. Wij kunnen er nog zat bij. 30 mensen in de pick-up is namelijk nog niet het maximum.

Ik krijg een goed plekje omdat ik zo zielig loop te trekken met mijn been.

We vertrekken en na een half uur komen er nog steeds meer mensen in onze pick-up,

bij 32 dus ook nog niet vol!!!!

We stoppen vaak op een kruizing, dan komen er een aantal vrouwen aangesnelt,

die van alles en nog wat willen verkopen: drinken, gebraden kip, oliebollen, knollen, bananen noem maar op (dat heb ik net gedaan)

De pick-up heeft ook wat problemen met de versnelling. soms krijgt de chauffeur de auto niet in een versnelling, en kraakt het nog meer dan dat het al deed.

op een kruizing slaat de motor af, en de startmotor kan zijn werk niet meer doen,

de chauffeur maant een paar mannen, om uit te stappen en de volle pick-up aan te duwen.

dit gaat met veel stoten gepaard, maar uiteinderlijk slaat de motor aan.

de duw-gasten rennen naar de pick-up en klauteren er weer in en op.

tijdens de rit stappen er steeds meer mensen uit. we blijven met een oma'tje en twee kleine kinderen achter.

nu slaat de motor weer af.....

het duwen met een half kreupele, een oma'tje twee kinderen formaat Thijs en Jeroen en Jan wordt niet wat. (alleen Jan dus) Jan krijgt al snel hulp van gasten langs de weg. De weg loopt natuurlijk lekker valsplat omhoog. maar het duurt even en het auto'tje loopt weer als een naaimachientje.

Na 3 en een half uur komen we aan bij het havenplaatsje Nakassang. 

Hier stappen we op een long-tail boot, die ons in 10 minuten afzet in Don Deth.

Don Deth is één van de 4000 eilanden in de Mekong,

in het grensgebied van Loas met Cabodja.

Hier is de Mekong op zijn breedst.

Don Deth is een ideaal plekje om een geblesseerde knie tot rust te laten komen,

maar er is hier zoveel te zien.....

Waterval, leuke strandjes, brug naar eiland Don Khon, het enige spoor van Laos.

(je hebt bij Strukton gewerkt of niet....)

We gaan op fiets op onderzoek uit en gaan naar de waterval,

dit is het enige stuk Mekong van de totaal 4.909 kilometer waar niet gevaren kan worden.

Er is een verval van 15 meter en er is geen sluis gebouwd.

de Fransen hebben hier in 1866 een poging gedaan om dit obstakel te omzeilen, door er een spoorlijn aan te leggen. De schepen zouden hier dan 2 keer overgeladen moeten worden op de trein.

Deze spoorlijn is nooit afgebouwd.

nu gaat het transport via de weg.

Tegen de avond willen we de Irrawaddy dolfijn spotten.

de met uitsterven bedreigde zoetwaterdolfijn leeft in dit gebied in Loas en zuiderlijker in Cambodja.

We zien de dolfijnen in de verte uit het water springen, ze komen niet dichter bij en wij mogen er ook niet dichter bij varen. Dan maar in Cambodja weer een nieuwe poging wagen.

's avonds blijkt de korst op de knie opengebarsten te zijn, met veel etter enzo.

dan maar morgen rustig aan doen.

Geen probleem hier, veel barretjes/restaurantjes met lig- en hanggelegenheden.

relaxte sfeer hier. we lezen en dommelen wat. Aanrader voor iedereen.....

 

2 Reacties

  1. Arno Stevens (neef, weet je wel):
    7 januari 2011
    Hey levensgenieters!

    Maar ff niet zwemmen in de Mekong met die knie lijkt me. Geniet van het lekkere hangmatje met uitzicht op diezelfde Mekong. En ehhh, hadden jullie niet eens levende zwijnen in de pick-up? Wel leuk, dat ze van zo'n autootje een ware rijdende groentemarkt kunnen maken hé! Blijf genieten van alles, dan doe ik dat van jullie verhalen!

    gr. Arno
  2. Zussie:
    7 januari 2011
    Dat een na laatste zinnetje maakte het verhaal echt af! SpetterEtter!!