Klaar met de stad

Na een busrit van ongeveer 7 uur belanden we in de kustplaats Salinas. Dit is even wennen met temperaturen van 35 graden. Gelukkig is er een lekker zeebriesje. We wandelen naar. La Chocolatera, het meest westelijke puntje van het vaste land van Ecuador. Nou, dat ze daar nou zo'n punt van maken......

We wandelen weer eens als enige, iedereen zit met zijn reet in een taxi of het toeristentreintje. Eigenlijk snappen we het ook wel, want het is veel te warm om te lopen. Maar als je loopt zie je meer.....veel parkiet-achtigen in verschillende kleuren, weer een aantal grote gieren, hagedisjes en als we langs het strand lopen zien we rode krabbetjes.

Op de rotsen bij La Fae beach ligt een kolonie zeeleeuwen, grote beesten. Leuk!

Om naar La Chocolatera te lopen, kun je over de asfaltweg (met fietspad!), maar wij wilden langs de kust, veel mooier leek ons. We belanden op een marine-basis, waar we vriendelijk, doch dringend verzocht werden om op te lazeren, we mochten daar blijkbaar niet komen. Dan maar over het asfalt.

Jaha en als je aan de kust bent, wat doe je dan..... zwemmen en dobberen in de afkoelende zee. We huren een parasolletje met 2 strandstoelen. Om de haverklap komt er iemand langs die ons wat wil aansmeren. Geen belang bij natuurlijk  we hebben onze eigen fles water meegenomen. Met een petje en zonnebril op kun je oogcontact vermijden of doen dat je slaapt, dan laten ze je met rust. Tegen 18:00 uur is het zo vloed, dat we haast wegdrijven vanuit onze stoelen. We zoeken een barretje, maar we worden gewenkt of we een potje volleybal willen meedoen. Ecuador tegen Argentinië/Peru en Nederland.......We hebben gewonnen met 2-1.... zwetend en plakkend van het zand drinken we voldaan onze biertjes. Die hebben we weer calvinistisch verdiend....