bloedzuigers

We hebben besloten om het eiland Tioman te verlaten,

om meer van Maleisië te gaan zien.

om 10 uur 's morgens  pakken we de veerboot terug naar het vaste land.

Het eerste (niet de beste) guesthouse die we tegenkomen stappen we naar binnnen en regelen een kamer. We delen met z'n viertjes de slaapzaal. Gezellie bellie.

De tassen gooien we in de kamer, keuren de dunne doorgezakte bedden, halen onze schouders op en trekken de deur achter ons dicht.

Binnen 5 minuten hebben we een jungle tocht geboekt, voor de volgende dag. We gaan naar het Endau Rompin Nationale Park.

We hebben begrepen dat het 3 kwartier rijden is naar het park.

In de 4WD die ons heen brengt blijkt al snel dat het geen 3 kwartier is, maar drie uur!!!!!

We rijden wel 3 kwartier over de verharde weg. Daarna slaan we een graffel-road in, die ons tussen de palmplantages naar het Nationale Park brengt.

Er is een paar week geleden door hevige regenval een rivier behoorlijk buiten zijn oevers getreden.

hierdoor is een brug weggeslagen. Een noodbrug brengt de oplossing, over een gammel bruggetje bereiken we de overkant.

We bereiken het Nationale Park en krijgen een heerlijke lunch voorgeschoteld.

We lopen wat en het gelopen stukje gaan we in een opgeblazen binnenband door de rivier weer terug. Dit met life-jackets aan. Beetje overdreven, helemaal omdat het hier ongeveer 1 meter diep is.

Het stroomt niet erg hard, maar het is wel grappig én het geeft verkoeling.

Na de thee zijn we klaar voor vertrek. helaas begint het kei-hard te regenen.

dan maar een beetje hangen.

Na het dinner staat een "nachttocht""gepland. we stappen in een bootje.

varen in het donker over de rivier. We treffen het niet, het is vrijwel maanloos en bewolkt.

Dus pikke donker. We stappen het bootje uit om een wandeling te gaan doen.

Met wat hoofdlampjes kunnen we wat voetstappen zien van wilde zwijnen en van hertachtigen.

We stappen het bootje weer in. Er is gisteren in deze buurt een olifant gespot, en die wil onze gids graag van dichterbij meemaken.

We horen tijdens het varen wat geritsel. De motor wordt afgezet en we dobberen langzaam naar de kant.

En ja hoor. We horen wat gegrom van een paar olifanten. Ze drinken wat uit de rivier en banjeren wat door de bosserijen heen. Een spannend geluid. We zitten heel dicht bij, we horen het namelijk erg goed.

Toch wil de gids niet met het volle licht op de olifanten schijnen.

Het komt erop neer dat we de lomperikken niet krijgen te zien.

Maar het gevoel om zo dichtbij te zijn is al Amazing... 

Tegen 12 uur zijn we terug bij onze slaapplekjes, we drinken nog wat en kruipen moe, maar voldaan onze bedjes in.

Om 8 uur ontbijten, hierna ongeveer 20 minuutjes varen op de rivier.

Dan gaat het echte werk beginnen.

We lopen wat door de natuur heen, met als af en toe de rivier als obstakel.

De schoenen houden we graag droog, dus die trekken we elke keer uit.

Omdat het de vorige avond behoorlijk geregent heeft, zit het bos vol bloedzuigers.

dit heeft tot gevolg, dat deze ook regelmatig op onze schoenen kruipen en vervolgens IN de schoenen.

Bij elke stop is het schoenen uit en controleren op bloezuigers.

Esther krijgt de hoofdprijs, die had vrijwel de meeste bloedzuigers opgelopen.

Door deze gezellige beestjes, zien we niet veel van de verdere natuur, dan de grond voor ons.

We komen uiteindelijk bij een rivier met een verval (watervalletje) hier zwemmen en hangen we wat.

Helaas blijkt, dat we dezelfde weg terug moeten lopen, dus we weten wat ons te wachten staat.

Maar toch op de terug weg hebben we minder bloedzuigers. Dit doordat het warmer en droger is geworden en omdat we er zeer bedreven in worden om de bloezuigers op te sporen en te vermijden.

Voor de volgende dag hebben we een stranddag ingepland. Op het summiere kaartje van Mersing staat een strandje ingetekend. Echter op de plek, waar het strand moet zijn, is het niet HET JE VAN HET wat we er van verwacht hadden.

We lopen door en komen in een bos terecht, misschien is achter dit bosje nog wel een strand?

het pad wordt steeds smaller en het is kruip door sluip door. Het pad komt uit bij de rotstige kustlijn.

Deze klauteren we over. We zien op de rotsen een kapot geslagen bootje. We zien mooie bomen en planten en er vliegt ons nog een neushoornvogel over, die vlak bij ons in de bomen een landing maakt.

deze wordt gevolgd door een ijsvogel. Mooi man, dat hebben we ook weer even mee gepakt.

We besluiten om in een soort van parkje vlak bij zee wat te hangen in het gras. Beetje puzzelen en schelpjes zoeken op het strand.

Inmiddels hebben we een ander hotel gezocht, waar blijkt dat de biertjes ook hier best smaken.