Brommerpech...

Doorgaans reizen we van plek A naar plek B met de bus.

dit kan een luxe-bus met airco zijn. Net zoals in Nederland met schoolreisjes.

maar ook een busje voor circa 10 personen, die al 6 keer is afgeschreven.

en waar je de weg onder je door kunt zien gaan, doordat het zo verrot is.

Er rijden ook lijnbussen. Deze stoppen, zodra er iemand aan de weg staat die wil instappen.

dit is een hele leuke manier om de locals te zien reizen, maar schiet totaal niet op.

we zijn wel Nederlanders, dus een beetje tempo erin mag wel...

 Normaal is er een hoofdweg die lijdt van A naar B. Dit is een weg die dan ook veel bereden wordt en dus ook goed onderhouden zul je denken.... Niet dus. gaten gaten en nog eens gaten in de weg.

een tocht van 100 kilometer duurt hier dan gemiddeld ook 3 uur!!!!

Onderweg zien we de omgeving aan ons voorbij gaan. Errug mooi is het hier, dus een 10 uur durende reis, is totaal niet erg.

We zitten nu in Luang Nam Tha.

We hebben wederom weer een Guesthouse gevonden, waar warm water uit de kraan komt, en waar lekkere frisse lakens op ons bedje liggen.

Als we in een dorpje of stadje zijn, is het de beste manier om de boel te bekijken door een fiets of een scooter te huren.

Hier in Luang Nam Tha huren we een scootertje en kiezen voor een Honda.

een stuk betrouwbaarder dan die Chineese-shit,

die hier overal te kust en te keur staat om gehuurd, dan wel gekocht te worden.

We tuffen naar een op de kaart aangegeven waterval.

na ongeveer een kilometer of 20 begint onze betrouwbare Honda te pruttelen.

We hebben er peut in gegooid, dus dat kan het niet zijn.

Stationair loopt de scooter niet goed. veel te hoog in toeren.

(zegt Jan, ik hoor het niet, maar ik heb er natuurlijk ook geen verstand van.)

Op den duur kapt de scooter er helemaal mee, als we gas geven, dan slaat de motor af.

We stranden bij een dorpje. Er komen gelijk een aantal mensen aanlopen.

Een jongen spreekt goed engels en vraagt wat er aan de hand is.

We hebben hem het verhaal uitgelegd. Hij belt gelijk met het scooterverhuurbedrijf en legt hen uit wat er aan de hand is. Hij verteld ons dat er hulp onderweg is en vraagt terloops of we al geluncht hebben. Dit hebben we niet.

Hij nodigt ons uit om de lunch te nuttigen in het huisje gelijk achter ons. Hij verteld hierbij dat zijn Schoonzus zojuist getrouwd is en dat er voldoende eten is, ook voor ons.

We vallen weer met onze (verbrande) neuzen in de boter.

Spontane acties, dat is altijd leuk.

Hij verteld ons dat de bruiloft 3 dagen duurt, met veel slachtpartijen (koe en varken) en veel rituelen.

tijdens het eten, in het voor ons openluchtmuseum,

kijken we onze ogen uit. wat een ervaring...

Dit is 100 jaar terug in de tijd.

Het is maar even, dat de man van de scooterverhuur is geariveerd.

voor ons veel te snel, het eten is goed en we hebben nog genoeg te zien.

De scooter wordt omgeruild. Honda wordt Suzuki. we wensen de beide families veel geluk en bedanken hen hartelijk voor de gastvrijheid.

Tussen haakjes die gast die zo goed engels spreekt en voor ons gebeld heeft heeft aan een hand 2 duimen. (Sabine vindt dit wel leuke info denk ik.)

We rijden verder met onze nieuwe scooter.

We zien in een dorpje beneden aan de weg een groep mensen staan.

maar even heen rijden, om te kijken of er wat te beleven valt.

er staan twee rijen van kinderen tegenover elkaar.

ze gooien een balletje over. (kaatsen)

Na navraag blijkt, dat dit een oude traditie is, om jongetje met meisje kennis te laten maken en t.z.t. te gaan trouwen.

Nu is dit een spelletje. de meisjes zijn in prachtige klederdracht uitgedost. erg mooi.

We staan naar dit taffereel te kijken en worden natuurlijk gelijk weer uitgenodigd om mee toe doen.

Voor ons een leuke uitnodiging, maar na 5 minuten hebben we het wel gezien. we spreken hun taal niet en hun nederlands is ook niet zo denderend.

Als we in zulk soort dorpjes zijn, komen er altijd veel nieuwsgierig mensen vooral kinderen op ons af. Zij kijken net zo verbaasd naar ons, dan wij naar hen.

De waterval hebben we gevonden. Op een andere plaats dan onze kaart aangeeft.

na een voldane dag keren we weer terug richting bier Lao en gebakken rijst.

PS: internet werkt niet altijd even snel. we hebben een aantal filmpjes gemaakt die we graag bij onze verhalen willen laten zien, echter. dit werkt niet altijd. deze hebben jullie nog van ons tegoed.

je moet het eerst maar met de verhalen en foto's doen.......