Inspanning

We zijn inmiddels in Phu Kradung.

Dit Nationaal Park, ligt op een plateau op circa 1200 meter.

Dus klimmen geblazen.

Gelukkig kunnen we de bagage die we niet denken nodig te zijn, beneden achterlaten.

Met onze kleine rugzakken op klimmen we in ongeveer 3 uur naar boven.

Voor ons een hele inspanning met veel zweet erbij.

Er zijn verder geen wegen, of liften die op het plateau uitkomen.

Dus alles moet per voet naar boven worden gebracht.

Dit geldt voor Toeristen, die hun eigen tas niet willen dragen,

maar ook voor al het eten en drinken wat naar de top moet voor de mensen op het plateau.

Hier worden mensen voor ingehuurd die per kilo betaald krijgen.

Die gasten hebben me toch een partij kuiten.

Hierboven kan het na zonsondergang erg koud zijn.

We hebben hier gelukkig rekening mee gehouden qua kleding.

Grappig om te zien, dat men 's avonds met een muts en handschoenen aan loopt.

We slapen in een tent. Deze is al opgezet voor ons.

Olifanten stront is al gesignaleerd, dus de volgende dag maar op olifanten jacht.

We gaan de jungle in, op de duidelijk door de olifanten gemaakte paden.

Helaas zien we geen olifant en op een gegeven moment ook geen pad.

We hebben wel mooie uitzichten, maar hebben geen idee waar we zitten.

gelukkig is het pas om 18:00 uur donker.

Uiteinderlijk horen we wat mensen praten, die over een pad lopen.

Gelukkig. ook dat weer overleeft.

Nu nog even de bloedzuigers van ons af trekken

en we kunnen verder over de duidelijk gemarkeerde paden langs watervallen en cliffen.

Er schijnt een mooie zonsondergang te zijn (natuurlijk 9 kilometer vanaf waar we zitten)

dus maar de paden op en de lanen in. Op naar de zonsondergang.

Nou, hierover verder geen commentaar.

Balend van het feit dat we weer terug moeten,

Komt ons redder in nood.

Er staan fietsen klaar, die nog even terug gebracht dienen te worden naar de campsite.

Dit is een aangename verrassing.

Dus binnen een half uur zijn we weer bij onze tent.

Maar weer wat rijst naar binnen werken en slapen.