5 Januari

Er is er een jarig hoera hoera......

allemaal bedankt voor de felicitaties en ook voor het medeleven met mijn schouder en knie.

Up-date schouder: ok spierpijn vertrekt langzaam.

Up-date knie: korsterig, etterig maar wordt steeds minder. gaat helemaal goed komen.

Up-date leeftijd: 35 jaar alweer.......

Up-date reisverhaal:

Ons visum van Loas loopt af op 6 januari.

We hebben wat speling ingebouwd en willen 5 januari vertrekken.

we hebben op het eiland Don Deth een ticket kunnen regelen die ons naar Ban Lung brengt in noord-oost Cambodja.

We stappen om 8 uur 's morgens in de boot bepakt en bezakt incl. lunchpakketje.

We schatten in dat we tegen 15:00 uur aan zullen komen in Ban Lung.

Om 9 uur vertrekt er een vol geladen touristenbus naar de grens met Cambodja.

We zitten naast twee doorgewinterde nederlandse reizigers, dus de rit is na verhalen over en weer zo voorbij, we kunnen uitstappen bij de grens.

Er wordt niets gezegd hoe het nu verder gaat, iedereen vermoedt, dat we ons dienen uit te stempelen in Laos, vervolgens weer in de bus te stappen en dan de grens over (circa 100 meter) om daar uit te stappen en het visum voor Cambodja en de benodigde stempels te regelen. echter, uiteraard loopt dit anders.....

We checken ons uit in Laos, we worden gesommeerd om 2 US dollar te betalen, waarvoor?

is het inkt voor het stempelen tegenwoordig zo duur?

natuurlijk betalen we maar,

en laden onze tassen uit de bus. Het blijkt dat we lopend de grens over moeten.

Daar staat een tentje met 3 mannetje met uniformen achter een tafeltje. Quarantaine staat er op vermeldt.

We dienen een formulier in te vullen, dat we gezond zijn.

We leveren het formulier in en krijgen een plastic-pistooltje op ons voorhoofd gedrukt,

OK, temperatuur is OK. Your Healty..... (hebben ze mijn knie nog niet gezien gelukkig, anders kwam ik er niet in.....)

Of we nog wel even 2 US Dollar hiervoor willen betalen.

Nou, een medische check in Nederland is duurder, dus die twee dollar betalen we graag.

Aan de ander kant van de straat zwaait een uniform, met een stappeltje formulieren, deze dienen we in te vullen. Dit blijken de Visumpapieren te zijn. De gegevens vullen we in en kunnen nu naar een ander gammel bureau'tje lopen, om ons paspoort, visum-aanvraag en 20 US dollar af te geven.

Het blijkt in ene, dat de 20 US dollar is op geschroefd naar 23. Dit staat overigens nergens vermeldt. en O ja, stempel geld is hier ook 2 US Dollar. Inmiddels zijn we door onze US Dollars heen. We kunnen niet alles betalen wat moet, maar we mogen doorlopen. (niets zeggen tegen andere touristen)

Aan deze kant van de grens staat een bus te ronken, we vermoeden dat we daar met elkaar in kunnen stappen. voor de zekerheid vragen we of dit de bus is naar Ban Lung.

Nee, maar zet je bagage daar maar neer. Jullie bus komt over 1 uur.

Na 1,5 uur, blijkt dat we gewoon in de nog steeds ronkende bus kunnen stappen.

(gewone touringcar) Het is vrij vol, er worden plastic-stoeltjes in het gangpad gezet. Rijden maar.

en graag de airco aan!!!!

In de bus wordt een film vertoont van de recente gruwelijke geschiedenis van Cambodja.

Iedereen is stil en onder de indruk.

Na een uur stopt de bus in Stung Treng, wij moeten eruit. De bus gaat naar het zuiden naar Kratie maar wij willen met nog 7 andere touristen naar het oosten.

We staan buiten de bus te wachten op onze bagage, nu blijkt in eens dat we weer terug moeten in de bus, want er is over 15 kilometer een kruispunt waar we wel moeten uitstappen.

Lekker duidelijk.... we doen maar wat ons gezegd wordt en stappen weer in de volle bus.

na 15 kilometer stappen we ,inderdaad op een kruizing, uit de bus.

de bus die ons zou op moeten pikken is hier om 15:00 uur wordt ons gezegd.

da's ongeveer twee uur wachten. We stappen uit, met 4 Engelsen, 1 Belg en twee andere Nederlanders. Genoeg te bespreken met elkaar, dus het is zo drie uur.

de bus is er uiteraard nog niet, er komt een zwaaiende- gebarende meneer naar ons toe en verteld dat het ook nog wel even duurt dat de bus komt, maar hij wil wel als taxi fungeren. voor 5 US Dollar per persoon. Wij hebben al een ticket gekocht tot aan Ban Lung, dus wij nederlanders en belg wachten gewoon op de bus. de engelsen willen wel met de taxi mee, ze willen niet langer wachten.

De bus schijnt pech te hebben en komt tegen 16:00 uur. we wachten nog wel even.

en ja hoor er komt een bus. Om 16:30 stopt er inderdaad één. wij blij. de bus is nog voller dan vol, ook het laadruim. we stappen met onze totale bagage in en wachten op vertrek. Dit gaat niet gebeuren. We dienen eerst een bus ticket te kopen. echter die hebben we al en willen dus ook niet betalen. het blijkt dat dit een andere busmaatschappij is, dus we moeten weer uitstappen.

Onze bus zal tegen 18:00 uur arriveren. buspech, maar dat schijnt opgelost te zijn.

De dollars zijn op en we hebben geen Cambodjaanse Riel.

We hadden verwacht dat er een pinautomaat was bij de grens, dit was dus niet het geval.

Onze bus komt zowaar om 17:45 echter wel van de andere kant als waar we hem verwachten.

we stappen in en zijn klaar voor vertrek.

We hebben na geklauter over matrassen, zakken met rijst en een scooter in het gangpad een plekje achterin gevonden. (de achterste bank ligt vol met rugzakken.)

De chauffeur stapt om 18:00 uur achter het stuur, roert wat aan de versnellingspook en de motor slaat af. Na het opnieuw starten blijkt, dat de bus voor geen mogelijkheid in de versnelling te krijgen is.

We zitten naast het luik in het gangpad, waar de versnellingsbak zit. dus rijst, en bagage aan de kant en de bijrijder kan gaan sleutelen. Na veel stof en rook, is het gefikst. op 19:00 uur rijdt ons busje naar Bang Lung.

Deze weg zou niet misstaan op het militaire oeffenterrein en er komt nu nog meer stof in de cabine.

om er beroerd van te worden.

Deze rit duurt 3 uur. We komen aan in Bang Lung, regelen binnen no-time een guesthouse en gaan op zoek naar een maaltijd. tegen 22:45 uur zitten we aan ons eerste biertje. Proost!

Gefeliciteerd een prettige verjaardag nog........

we krijgen een