See You Later....

9 januari 2011 - Kratie, Cambodja


In het uiterste noord oosten van Cambodja is het natuurpark: Viranchey National Park.

Dit is het grootste nationale park van Cambodja. (3.325 km2)

vanaf Ban Lung worden verschillende meerdaagse trekkingen georganiseerd.

Wij hadden in de planning om een dag of 7 in de jungle te vertoeffen tussen de, wie weet, olifanten, Indochineese tijger, panter, aziatische zwarte beer, krokodillen en heel veel vogels.

Echter aangezien ik nog beste korsten op mijn knie heb,

leek het me niet verstandig om dit te gaan doen.

Straks lig ik in mijn hangmatje en knabbelt er een beer ofzo aan mijn knie,

dat kan toch niet de bedoeling zijn.

We hebben de Belgische Evi en de Tukkers Roy en Job weten te strikken voor de 7-daagst tour,

i.p.v. een de 3-daagse die ze in eerste instantie hadden bedacht.

Bij het Hoofdkwartier van het nationaal park, zwaai ik Evi, Roy, Job en Jan uit

en ik vertrek, om een scooter te regelen.

Ik heb een getekende kaart (totaal niet op schaal) gekregen van de omgeving van Ban Lung, en ga in m'n uppie op pad.

Er zijn een aantal watervallen te zien en een bijna perfect rond krater meer.

Rondrijden op een scooter is altijd leuk, je ziet van alles en nog wat.

Ik ben vanmorgen vertrokken naar het zuiden, naar Kratie.

Hier is wederom een levendige markt (incl. levende kippen, vissen en schaaldieren.)

Jan SMS'te me vanmorgen, dat hij het koud had gehad vannacht.

Hij sliep vanacht geloof ik nog in een homestay in een dorpje,

de komende 5 overnachtingen zijn in een hangmat, met klamboe en een dun dekentje,

dat wordt dus nog wat....

We zullen elkaar ergens in het zuiden van Cambodja weer treffen.

 

Foto’s

10 Reacties

  1. Sebas:
    9 januari 2011
    Hoi Inge (aangezien jij schrijft)

    Erg leuk om het allemaal te volgen via de site. Jullie maken ons wel jaloers met alles wat je ziet en meemaakt. Afgezien van dat motorongeluk...

    Alleen reizen is wel heel anders en tegen de tijd dat je er een klein beetje aan gewend ben dan zie je elkaar ook al weer terug. Voordeel is dat je nu meer tijd hebt om uitgebreid verslag te doen. Ik moet wel toegeven dat er een stijgende lijn zit in de verhalen die je schrijft. Ga zo door. Groeten Sebas
  2. Jeanet en Jelmer:
    9 januari 2011
    Hoi Inge,
    't Kan best even lekker zijn in je eentje, even precies doen waar je zelf zin in hebt. Jelmer is op wintersport in Oostenrijk, dus zit in dezelfde situatie, behalve dat ik dan moet werken. Maar op m'n werk kan ik dan weer aan de slag met Zuidoost Azië, leuk (en bruikbaar) die foto's van het rubber tappen.Hoorde deze week 2x van bekenden dat ze ook binnenkort afreizen naar Indo-China, populaire reisbestemming dus. Geloof dat jullie ook best veel Nederlanders ontmoeten onderweg.
    Leuk die reisverhalen over al die mensen die jullie niet willen teleurstellen en daarom maar zeggen dat je bus x moet nemen terwijl ze geen idee hebben en vervolgens achter jullie rug om alle mogelijke moeite doen om te achterhalen waar de goede bus gaat. Sterkte met het herstel van je knie. Hier gaat alles goed.
    Groet, Jeanet
  3. Yvonne Kruize:
    9 januari 2011
    Hee Inge,
    Nou spannend even in je eentje. Wel goed afgesproken waar je elkaar weer ontmoet? ;-)
    Leuk je verhalen zo te lezen, erg herkenbaar.
    Onze grootste avonturen bevinden zich momenteel in de huiskamer waar onze Bram nu niet alleen de bank beklimt maar nu ook de leuning! We blijven jullie volgen tot schrijfs dus maar...
    Groeten van ons allen!
  4. Zussie:
    9 januari 2011
    Wauw! Dat jij dat zo in je uppie durft zeg!! Zou ik niet doen...

    Vandaag hadden we de Martens nieuwjaarsbijeenskomst bij mijn pa en ma thuis! Wel jammer dat jullie er niet waren, maar is beetje lastig hé! Wel ontzettend gezellig gehad, huis prop vol..
    Liefs
  5. Toos:
    9 januari 2011
    Hee alleen Inge,
    Lekker even in je eentje (in zo'n vreemd land). Vind het wel stoer van je hoor. Ben benieuwd hoe Jan het heeft in de jungle. Wel jammer dat je niet mee kon, he. Maar je moet af en toe om jezelf denken. Wens je veel plezier, maar hoop voor je dat je Jan weer gauw zie, want met z'n tweetjes is het toch gezelliger.
    Groetjes van ons allemaal.
    Erik, Toos, Lars, Tara en Cindy
  6. Jeroen Starrenburg:
    10 januari 2011
    Nou net effe weer de verhalen bij gelezen en filmpjes gezien. Eindelijk wat Jan en Inge verhalen. Was wel saai leek of jullie vakantie hadden of zo. Maar nu leven in de brouwerij en een beetje avontuur en spanning en ondoordachte acties . Ga zo door hahaha. Het scooter stoppie en reizen met de bus verhaal is al een avontuur op zich. En nu alleen op stap. Heb nu het idee dat het idee wat ik er van had jullie nu beleven , geweldig voor jullie . Veel plezier
  7. Jan en Riek Ensing:
    10 januari 2011
    Hoi Inge en Jan op afstand,
    t'Is hier dooi en naar wij lezen bij jullie mooi, nou geniet maar, wij herkennen toch zo nu en dan van wat jullie schrijven of fotograveren toen wij onze rondreis maakten in Thailand/Cambodia. We wensen jullie nog heel veel plezier daar in je ééntje of in je twéétje.
    Een hartelijke groet vanuut t'hoogeveine je weet wel!
  8. Truus:
    10 januari 2011
    Heeee... beter laat dan nooit! Gefeliciplapstaart nog met je verjaardag en al het goede voor 2011 uiteraard. 'k Was ondergedoken vorige week ivm NAM cabaret. Dat hebben we ook weer achter de rug.
    Hoop dat je knietje snel beter is en dat Jan zich vermaakt in de jungle. Zal vast wel. Blijf vooral schrijven, je bent een natuurtalent...
  9. anne en klaasje:
    10 januari 2011
    Hallo Inge, helemaal alleen aan de tour, je durft wel zeg, maar ja jij bent ook niet zo bang uitgevallen he. Leuk om jullie op deze manier te volgen, hoop dat je knie gauw weer beter is en dat jullie straks weer samen verder gaan avonturen!
    Groeten van Anne en Klaasje.
  10. Johan en Mariet:
    10 januari 2011
    Hoi Inge,

    Wat een avonturen beleven jullie zeg.
    En wat en moed om alleen verder te reizen.... en dan stop je net op een spannend moment met het verhaal. Het is net een boek dat je aan het lezen bent.
    Jammer van die schouder en dat volleyballen niet meer zal gaan ( zeg jij ) maar wie weet ... harklopen en fietsne enz. kan altijd nog want jij en stilzitten is er niet bij.
    Veel plezier daar en ik wacht met spanning op het volgende verhaal. Kalm an doen.

    Groetjes Mariet