Snel internet.

Joepie,

eindelijk een restaurantje gevonden, met super snel internet.

Als we onze Weblog willen bijhouden, met verhaaltjes, foto's en video's

en onze mail willen lezen en verzenden,

dan zoeken we een gelegenheid waar we kunnen internetten.

dit kan een restaurant zijn, een hotel, een guesthouse een café of soms gewoon een park in de stad.

meestal is internet niet zo heel erg snel, foto's en verhalen is doorgaans geen probleem, om op onze site te uploaden.

Films daar in tegen duurt meestal heel lang.

Vaak wel 45 minuten per filmpje (terwijl het filmpje vaak maar een seconde of 90 is.)

Nu heb ik eindelijk de administratie wat bij kunnen werken,

door wat oude meuk op de site te zetten.

oude filmpjes die je nog tegoed had bij de verhalen zeg maar.

Ik ben inmiddels vertrokken uit Kratie en ben nu in Kompong Cham.

ik heb in Kratie nog een brommer gehuurd. fietsen wordt nog niks met mijn knie.

dus lekker zitten en gas geven. Voor het eerst ben ik een beetje verbrand.

de zon is wel vel hier, maar de ozonlaag is hier nog goed dik.

(ze gebruiken met dat steile-lange haar geen haarlak natuurlijk)

Hier rondrijden geeft me weer het gevoel dat ik terug in de tijd ga.

boerenkarren, getrokken door runderen.

mensen die langs de straat lopen met een rietenmand op de rug met wat hooi erin.

Huizen, waar wij de varkens nog niet eens in willen stallen.

Ik durf niet altijd een foto van te maken,

maar het is echt een museum waar ik me de hele dag in begeef.

Hoe dichter je bij een stad komt, hoe anders het wordt.

grote huizen in een prachtige steil opgebouwd. (met een groot hek er omheen)

Ook rijden er in de steden ongelofelijk veel Lexussen rond. Echte dikke bakken.

Ook dikke Pick-up Toyota's, Honda's en Mitsubishi's. het contrast tusse rijk en arm is hier dus enorm.

(dit geldt overigens ook voor Thailand en Laos.)

Gisteren sprak ik een man uit Engeland, hij is hier getrouwd met een Cambodjaanse,

ze hebben een boerderij met rijstvelden.

de mensen die op de rijstvelden werken krijgen per dag werken 6.000 Riel, ongeveer 2,25 Euro.

(dat is 10 uur, incl. 1 uur lunch/relax pauze) 

Dus ook Cambodja is erg arm......

's morgens vroeg tegen 6 uur sta ik op, zoek de markt op, daar is altijd bedrijfigheid.

ik mag graag mensen kijken en bekijken hoe ze hun waren proberen te verkopen.

Ook in Cambodja barst het weer van de tempels.

ik grijp mijn kans. Jan heeft het nu wel gehad met de Boedha's, Monniken, goudverf, tirrelanteintjes en alles wat er bij komt kijken.

Ik vind het nog wel interresant, dus kan er nu in mijn uppie het er even van nemen.

vanmorgen ben ik (eerst over de markt, olliebollen en vers brood halen) naar een tempel gelopen buiten de stad. 7 kilometer verderop, reizen er 2 heuvels uit het landschap, de Phnom Pros en de Phnom Srei (Man heuvel en Vrouw heuvel.... nee niet Venusheuvel) de Cambodjanen hebben hier ook weer een legende aan geknoopt, zodat ze een reden hebben, waarom er zomaar 2 heuvels in het vlakke land zijn.

uiteraard staan op deze 2 heuvels ook weer tempels gebouwd.

Ik neem mijzelf een lekkere rietsuikerdrankje.

dit wordt bij een stalletje gemaakt. De rietsuiker wordt door een pers gehaald, zodat het sap eruit druipt. erg lekker.....

Al lopend naar deze heuvels en van deze heuvels wordt ik voordurend aangesproken door gasten op een scooter, ze willen me wel tegen betaling meenemen. Ook toeteren er constant mini-busjes en grote bussen, om mij als passasier mee te nemen, maar ook om te waarschuwen dat ze er aan komen, en dat ze op iedereen en alles voorrang nemen.

Je kunt wel nagaan, dat als je in de bus zit, je dus ook voordurend de claxon hoort.

Dit is in 9 van de 10 gevallen een schelle luchthoorn, wat super irritant is.

Als ik aangeef dat ik graag loop, dan kijken ze me niet begrijpend aan. Men Loopt hier niet!!!

Alles wordt per scooter, op fiets, of met een Tuk-tuk, of achter in een Pick-up af gelegd.

Lopen doen ze echt niet. (geldt overigens ook weer voor Laos en Thailand)

In Kompong Cham is recentelijk een brug aangelegd over de Mekong, (een jaar of 8 geleden.)

dit biedt de mogelijkheid om veel sneller van Noord naar Zuid te reizen in Cambodja. (en dus ook naar Laos)

In de Mekong bij Kompong Cham is een eilandje.

dit eilandje is in het natte seizoen bereikaar per boot, in het droogeseizoen is het bereikbaar via een bamboe brug, die ELK JAAR opnieuwe wordt aangelegd. van afstand lijkt het net een luciferstokjesbrug.

Heel veel huizen (misschien wel elk huis) heeft een offerhuisje buiten of offerhoekje in huis.

hiermee worden de geesten geofferd voor het goede en tegen het kwade (of zoiets)

er wordt regelmatig nieuwe offers gebracht, dit kan zijn een bakje met rijst, een glas drinken, of wat fruit.