Boe...blup..blup...Boe

Wat is dit? "Boe...ritsel..ritsel...boe"?

Iedereen weet dit, dit is natuurlijk een koe in een regenpak.

Maar wat is dit? "Boe...blup..blup...Boe"?

Nou, dat is de Dugong of beter gezegd de zeekoe.......

Hat Yao met de voor de kust liggend eiland Ko Libong,

is de omgeving die bekent staat om de Dugong.

We hebben een strandhuisje gehuurd en kijken de rustige zee over, om de zeekoe te spotten.

Hier in het water is een gebiedje met veel zeegras Hier (her)kauwt de veestapel van 40 dugongs hun dagelijks maaltje bijelkaar.

Na lang turen vanaf het strand zien we nog steeds niets wat op een zeekoe lijkt.

we schuiven een kayak het strand over en het water in, we peddelen richting de grazige weiden en wachten rustig af. NIKS. verderop maar ff kijken....Nog steeds niks.

Ik kan er een lang verhaal van maken, maar het komt erop neer, dat we de zeekoe nog niet kunnen aanvinken als: did it, done it, seen it. Het staat nog op ons verlanglijstje.

We kayakken een riviertje in. Het zoutezeewater wordt vermengt met het rivier water.

links en rechts op de oever staan allemaal Mangrove bomen.

We peddelen een soort kanaaltje in met brakwater wat als de tering meurt en waar heerlijk veel muggen boven vliegen. We peddelen 2 grotten binnen, nog meer stank nu ook van vleermuizen stront.

Het landschap is vlak, met af en toe zomaar een steile rots, die zo lijkt, uit het niets de grond uit komt zetten.

Met een brommertje gaan we naar de hotsprings van Khuen Khaeng. gekkenwerk natuurlijk om met buiten 30 graden celsius in een bad te willen zitten van 70 / 40 of 30 graden.

We kijken ook alleen maar rond en gaan de komende 3 kwartier ons overgeven aan een Thaise massage.

Jan heeft na de massage last van een spier in de nek. Iets te hard gekneed hoogstwaarschijnlijk. 

We zien onderweg een marktje, dus parkeren we de brommer.

Meestal stoppen we wel als we een marktje zien, er is altijd wat te zien en wat te beleven.

Al bukkend onder de veel te lage standjes door,

kopen we thee met melk in een plastic zakje, rietje erin klaar.

We worden van alle kanten bekeken. er komen blijkbaar niet veel toeristen hiero.

24 april was het pasen.

In Nederland hebben we de gewoonte om eieren te beschilderen.

(Overigens nog: vrolijk pasen flapoor)

Hier in Thailand houden ze er andere gewoonten op na.

We zien op de grond een doos met gekleurde kuikentjes erin!

Nou jaa, waar slaat dit nu weer op. Het kan ook altijd weer gekker.

We kopen verder nog wat etenspul en gaan richting onze strandstoelen.

We ploffen neer op ons strandje en al meppend links en rechts naar de strandvliegjes, proberen we wat te lezen.

We worden er knettergek van, dus besluiten we maar op onze veranda te gaan zitten met de ventialator aan. Hier weten de muggen ons ook prima te vinden. super irritant. Om 18:00 uur liggen we op ons bedje onder het muskitonetje. eindelijk rust.....

We hebben als voorbereiding voor deze reis een 3 x 90 dagen visum voor Thailand geregeld.

20 april zijn we Thailand voor de 3e keer binnen gekomen in de veronderstelling om nu eens Thailand langer te gaan bezoeken.

Bij de grens is een oplettende douanemedewerker die opmerkt dat de 3e 90 dagen inmiddels verlopen is.

Hoe kan dat nu. als we 3 x 90 dagen bij elkaar optellen, dan zitten we nog niet eens op die datum.

waarschijnlijk een fout van het Thaise consulaat in Nederland.

We krijgen nu maar een visum voor 15 dagen.

(als je per vliegtuig Thailand inkomt, krijg je een visum voor 30 dagen,

over land krijg je standaard een visum van 15 dagen.)

Uiteraard zijn deze 15 dagen zo om.

We besluiten om terug tegaan naar Maleisië, om daar bij het Thaise consulaat een visum te regelen (lees kopen) voor 60 dagen.

Dus ff op en neer naar Maleisië.

We zitten inmiddels weer in Georgetown waar we 10 februari ook al waren.

gelukkig is het nu niet zo abnormaal warm als toen.

nu is het maar 30 - 35 graden. dus dat valt mee....