Snorkelen

Na een dagje kotsen en aan de poeperie,

vertrekken we later dan in eerste instantie gepland.

We gaan naar Palau Weh, een eilandje voor de kust van Banda Aceh.

er zijn 2 boten, een fast-boat (duurt 45 minuten)

en een slow-boat (duur 2 uur)

Ons is verteld, als je met de slow-boat gaat, dan heb je kans om dolfijnen te spotten.

Aangezien we toch tijd zat hebben kiezen we voor deze optie.

Echter aangekomen bij de haven, blijkt dat de slow-boat niet vertrekt vandaag.

OK, dan maar met de snelle boot.

Als we vertrekken, meert de slow-boat gewoon aan in de haven en blijkt dus dat deze wel vaart??!!

De kaartjes verkoper van de fast-boat heeft zijn werk weer goed gedaan........

Na een klein uurtje belanden we óp het eiland, én tussen de taxichauffeurs, mini-busje rijders en scooterdrijvers, die ons graag naar een bestemming willen brengen.

uiteindelijk kiezen we voor een taxi, omdat het strand waar we naar toe willen; Iboih Beach op een uur rijden is van de haven.

Dit betekend in déze taxi een uur rijden.

met schokbrekers die versleten zijn, banden die meer leeg dan vol zijn en een taxischauffeur die de motor afzet als we een heuvel af rijden.

Ons geluk is dat hij een cassettebandje met de Scorpions opzet (Weliswaar veeeel te hard en met een te zware bas)

We delen de Honda Civic met Onslow uit schone-schijn en een pinda, die daar 2 keer in past.

Met al onze tassen en Onslow, raken we regelmatig het asfalt, en dat niet alleen met de 4 half-volle banden.

Na een gezellige rit, komen we aan op het Iboih strand.

We hebben wat huiswerk gedaan, het schijnt dat "Erick's bungalow's" netjes is en niet duur.

We stappen bungalow 1 in, deze blijkt nog te huur te zijn, dus da's snel geregeld.

We hebben uitzicht op het water en op het verderop gelegen eilandje.

Wow! wat ziet dit er Expeditie Robinson uit, alleen dan niet dat gebuffel.

Wij hebben een paar restaurantjes op loopafstand.

Hier kun je alleen te voet komen, er is hier geen gemotoriseerd verkeer.

We horen dan ook alleen maar het water klotsen, de krekels tjilpen, de gekko's "gekko" roepen en de hagedisjes ritsellen.

Na wat gegeten te hebben, regelen we snorkels en flippers.

We zoeken in onze geordende backpack's onze zwemspullen.

We lopen onze bungalow uit, lopen in 30 seconden naar het water en nemen een voorzichtige duik.

Super-de-puper!!!

We worden gelijk getrakteerd op veel vis, in allerlei verschillende maten en kleuren.

Het heldere water, met de zon die er lekker op staat, geeft een fantastisch zicht op al dit onderwater-moois.

Op sommige plekken bij de kust is nog wat koraal met verschillende kleuren.

We zien annemoontjes open en dicht gaan.

We voelen ons beide een vis tussen de andere vissen.

We laten ons 's avonds vertellen, dat het iets verder op helemaal super snorkelen is.

dus daar vrijdag maar heen.....

Vrijdagmorgen willen we gaan snorkelen,

maar er wordt door onze buurman (franzoos) in zijn grappige engels verteld,

dat het niet op prijs wordt gesteld,

dat je vrijdags vóór 14:00 uur het water in gaat.

Indonesië is en blijft een Moslim land, dus een beetje respect naar hen.

dit doet ons weer neerploffen in onze luie stoelen.

We lezen wat, doen de was en genieten van ons mooie uitzicht.

's middags willen we op een plek gaan snorkelen, maar al snel is duidelijk dat hier allemaal kleine kwallen zijn. we verlaten deze plek snel, om niet geprikt te worden.

Verderop hebben we meer succes.

Weer heel veel vis, de ene nog mooier dan de andere.

Wat een fantastische wereld zo onder water.

Het kan nog veel mooier, want het koraal dat hier in grote mate aanwezig is, is allemaal dood.

Of dit door de Tsunami komt, of door de opwarming van het water is ons niet helemaal duidelijk, wellicht is het een combinatie van beide.

na 2 uurtjes klimmen we met onze gerimpelde vingertjes voldaan uit het water.

Morgen weer snorkelen???