Ankor Wat

Vanaf Battambang zijn we met een bootje over een rivier, richting het Tonle Sap meer naar Siem Reap gegaan.

Het is het droge seizoen. Dit houdt in, dat in de rivier niet veel water staat.

Dit heeft tot gevolg dat ons volle bootje, regelmatig vast zit, op de bodem.

Maar; het zit ook regelmatig vast op de kant.

Dit komt door de beroerde vaarstijl van onze bootsman, en/of de beroerde wendbaarheid van de boot.

Het is een tocht van ongeveer 9 uur. We vervelen ons geen moment, genoeg te zien onderweg.

Vogels. Springende vissen. Netboten. Vissers met vissersboten. Drijvende dorpjes. Dorpjes op palen. van alles en nog wat. We hebben ook nog onze boekjes, dus we lezen ook weer eens wat.

Het Tonle Sap meer is het grootste zoetwater meer van Azië

en er leeft gemiddeld de meeste vis in per m3.

Een visser vangt gemiddeld in het droge seizoen per dag 150 kg. vis.

Het meer is in het regenseizoen 4 maal groter dan in het droge seizoen,

dit komt door de rivier de Mekong.

Het wordt in de regentijd gevuld door de Mekong,

in het droge seizoen wordt het water door de Mekong weer afgevoerd.

In Battambang hebben we per uitzondering alvast een hotelletje geregeld voor op de plek van bestemming: Siem Reap. Als voordeel heeft dit voor ons, dat we door een Tuk-tuk driver vanaf de boot worden opgepikt en naar ons hotel worden gebracht. (met zwembad en lekkere luie stoelen.....)

Vanaf Siem Reap is het ongeveer 7 kilometer naar de tempels van Ankor Wat.

deze tempels liggen in een straal van ongeveer 25 kilometer. Er is behoorlijk wat te zien, dus we regelen een toeganspas voor drie dagen.

De eerste dag laten we ons rijden in een tuk-tuk, die ons naar de meest afgelegen tempels brengt.

We kijken onze ogen uit.

Er hang een mysterieuze sfeer. Dit door de aanblik van de tempels, 

de vogels op de achtergrond, met af en toe de geur van een wierrook stokje.

Tevens zitten er regelmatig mannen (vaak gehandicapt, doordat ze vermoedelijk op een mijn hebben gestapt) te pingelen op allerlei instrumenten. Ze spelen wel tegelijk, maar naar ons idee niet met elkaar, er zit geen melodie in.

Er zijn heel veel verschillende tempels, met elk hun eigen karakter.

Het is moeilijk om te omschrijven hoe en wat de tempels van Ankor Wat zijn.

Dit is iets wat je moet beleven, heel bijzonder en van te voren hadden we ook niet gedacht dat we ons hier 3 dagen zouden kunnen vermaken......maar dat is zeker gelukt........

De 2e dag hebben we een fiets gehuurd, we fietsen ons de pleuris, dit omdat de fietsen een aantal maten te klein zijn en de banden niet al te vol.

Dag 3 maar grotere fietsen geregeld. Veel beter.....

We bezoeken ook nog een museum, deze is opgericht door een man die in het Kmer leger heeft gedient. hij is nu mijnenveger en heeft duizenden bommen en gr.... mijnen onschadelijk gemaakt.

Hier heeft hij een collectie van gemaakt en wordt met allerlei informatie over de oorlog met al haar gevolgen tentoongesteld.

Van de opbrengst van het museum en allerlei fondsen heeft hij een project gestart.

Hier zorgt hij voor onderdak en scholing voor kinderen die getroffen zijn door de mijnen en bommen,  Bijzondere man, hij is tot op de dag van vadaag nog steeds bezig om bommen onschadelijk te maken.

Vanaf de rand van ons zwembad, overdenken we de reis in Cambodja.

Een bijzonder land, gezien de recente geschiedenis.

Ondanks dit zijn de mensen heel vriendelijk en vrolijk.

Toch hebben we veel ellende gezien. armoede en gehandicapten.

Het land is enorm in ontwikkeling. De afgelopen 10 jaar schijnt er enorm veel veranderd te zijn,

als we over 10 jaar terug komen zullen we weer heel veel (positieve) veranderingen zien.

We nemen nog een frisse duik in het zwembad en lurken aan onze shake.

Lang leve Cambodja, we komen vast nog wel een keer terug.....