en toen en toen en toen......

Nou,

Thailand is een land waar men het koningshuis aardig aanbid kun je wel zeggen.

In elk dorpje hangen er vlaggen van Thailand, met een heleboel (grote) foto's van de Koning en zijn vrouw.

Ook in de meeste restaurantjes of eetstalletjes zie je foto's van de koning. (met zijn enorme bril)

Op de tv wordt er om 8 uur 's morgens en om 6 uur 's avonds het volkslied gedraaid.

Ook bij elke officiële aangelegenheid, of minder officieel, wordt er het volkslied gedraaid.

Iedereen stopt dan zijn activiteit, gaat staan en wacht keurig de deuntjes af.

Zo ook in Krabi op de avondmarkt......

Na de avondmarkt maar naar Bedje toe.

En toen hebben we een scooter gehuurd, om naar een waterval te gaan.

En toen hebben zijn we naar Ko Lanta gereden op de scooter.

En toen werden we aangehouden door een agent, die vroeg naar de papieren van het verhuurbedrijf. die hadden we niet bij ons, en toen moesten we een boete betalen van 800 Baht. en daar was Inge het niet mee eens en zei dat bromsnor maar ff moest bellen met het telefoonnummer wat op de sticker stond die op de scooter was geplakt. En toen vroeg bromsnor waar we vandaan kwamen, en toen zei Jan uit Nederland, en toen zei de agent: I like your footbal en toen gaf hij Jan een hand, en toen mochten we doorrijden, en toen hadden we de boete lekker niet hoeven te betalen.

En toen we op Ko Lanta aankwamen vonden we het smerig tegenvallen.

Niet echt mooie stranden (we zijn behoorlijk verwend.....)

Maar toch.....

En toen zijn we naar een Nationaal Park gegaan, om te wandelen,

en toen zagen we ook weer een waterval (verveeld niet snel hoor)

En toen hielt de weg weer eens op en werd het scootersafari.

en toen hebben we een boddyboard geleent.

En toen gingen we lekker spelen op de golven.

en toen smaakten de biertjes ook weer allerj@%$&*!!! goed.

En toen zijn we weer terug gegaan naar Krabi.

En toen waren we flauw van de vele graden celcius en de weinige knopen wind.

En toen gingen we naar Railay beach.

Yeahaaa!!!!

Railay is een raar stukje op de kaart van Thailand.

Het ligt vrij dicht bij het overtoeristische plaatsje Ao Nang.

maar je kunt er door dat hier hele hoge krijtrotsen zijn, niet fatsoenlijk komen over land.

Iedereen die naar Railay wil, komt via het water.

Wij middels een met een dikke automotor aangedreven long-tail boat. (zonder fatsoenlijke uitlaat, dus Getverderie wat een herrie)

We komen in de stromende regen aan, Regenseizoen. Olé!!!!

We stappen uit de boot, in het water. Er is hier geen pier aangelegd, dus je moet de laatste paar meter door het water lopend afleggen.

Boeien, het water is warm en we hebben toch wel een korte broek aan....

Het sfeertje hier is prima en erg Rasta, Yoga, Reggea, Jing-jang en relaxt.

Doordat het regenseizoen dus laagseizoen is. Is het hier gelukkig niet overbevolkt met toeristen.

Lekker rustig dus. Na de regenbui, (dat was ook de enige in een week, dus hoezo regenseizoen)

gaan we op verkenning uit. hier rijden geen auto's rond en maar een paar scootertjes.

Dit bevalt ons altijd wel, lekker slenterend gaan we ff alles bekijken.

We worden steeds aangesproken om in een barretje wat te komen drinken, dit is natuurlijk niet tegen dovemans oren gezegd, dus lekker aan de 6.4% Chang.

Daar wordt je al snel overmoedig van en denk je dat je de hele wereld aan kan.

Jan belandt in zijn eigen vuurshow. gevolg -> Ooglidcorrectie is nabij, maar het gaat net goed.

tevens hoeft hij de eerste tijd zijn nek niet uit te scheren. Need I say more????

Ook is het ook erg ontspannend om met een aan touwtjes hangende balletjes wat rond te zwieren.

(tjee, we hebben écht tijd over.....)

Als er dan ook nog eens overal struikelkoordjes hangen, kun je daar net zo goed over heen gaan lopen, of in ieder geval een poging wagen......

Da's wat we zoal doen hiero.